چشامو ببندم و 5 سال دیگه رو تصور کنم مثلا

یعنی من یک سال مداومه دارم هی به سوالات تکراری جواب میدم.

تهش یا باز حالیشون نمیشه، یا قضیه رو نمیگیرن و باز یه سوال هپرا تر میپرسن.

یا اصلا فراموش میکنن بعد دوباره دفعه ی بعد روز از نو و ....

خدایا رحمی... این بازی رو تمومش کن این هفته؛ به ستوه اومدم..

من این مدت صبر ایوب به آپشن هام اضافه شده اما نتیجه ش تپش قلب و لرزش بدن و عصبی شدن مفرط و مداومه.

واضحا نمی دونم چمه اما روزهای مشقت باریه.

امتحان روز چهارشنبه برام ترسناک ترینه.

مامان امسال بادوم کاشته بود و من هیج سالی توی عمرم به اندازه ی امسال بادوم زمینی نخوردم.

بادوم های خیلی درشت و قشنگ و خوش طعم.

فکر میکنم بابت این نعمتی که امسال داشتم از خدا تشکر نکرده بودم.

خدایا مرسی که اینقدر مهربونی و به ما امسال یه عالمه بادوم ِ خوشگل کادو دادی.

+به بادوم ها آب نمک می زنیم و بعد میذاریم داخل فر. کاملا مثل بادوم های بیرون میشه؛ حتی بهتر.

کل امروز رو سر درد داشتم و چندین مدل قرص خوردم. تمام بدنم داره میشکنه و دهنم بدمزه ست. بیش از ده دقیقه که به مونیتور خیره میشم سر گیجه و ... .

نمی دونم آنفولانزائه یا فشار یا چی!

حالا بهرحال تو حال مرگ هم باشم باید برم امتحانو بدم. فردا شب میرم تهران.

+ اینجا بهتر شد؟ از آقای موسوی خواستم بهم یاد بده که فونت را چطور بزرگ کنم. چون جدا برای منم ریز بود و چشمام اذیت میشد.

شاید باورتون نشه اما روز اول هفته هیچ کدوم از سه تا استادام دانشگاه نبودن :)))

بنابراین عین بچه های مودب به استادم اس زدم،

گفت فردا میام فردا ظهر بیا. 

رفتم ازمایشگامون چک کردم اون دو تا استاد دیگه هم فردا میان:/

+ آسمان